حقوق
پزشکی قانونی
ترياك (OPIUM)
قدیمى ترین و مشهورترین ماده مخدر است كه از گیاه خشخاش به دست می آید. این گیاه حدود ۲۵۰۰ ســــال قبل در منطقه مدیترانه كشت مى شده است. سابقه این گیاه را تا ۵۰۰۰ سال قـــــــبــل هم ذكر می كنند. از آثارى كه از سومریها باقـــى مانده اســــت، چــنین بــر می آید، آنها این ماده را استعمال می كرده اند و با آن گیاه شادى بخش می گفتند. در نوشته هاى هومر از تریاك نام برده شده است.
شكل ظاهرى :
تریاك شیره منعقد شده تخمدان كال بوته خشخاش است كه از نظر علمى به پاپاور معروف است. تریاك آماده مصرف، ماده اى است خمیرى به رنگ قهوهاى كه بر حسب نوع و منطقه كشت خشخاش و آب و هواى منطقه پرورش از قهوهاى روشن تا تیره وجود دارد نامهاى دیگر آن افیون، اپیوم و تریاق می باشد.
الكالویید :
تریاك داراى تركیبات بسیارى است كه تاكنون ۲۵ نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترین آلكالوییدهاى تریاك عبارتند از مرفین، ناركوتین، پاپاورین، تبائین، كدئین و نارسئین.
نحوه مصرف :
- تدخین به وسیله وافور و یا با وسیلى مانند آن مثل قلیان، قلقلی، سیخ و سنگ
– استفاده به صورت قرص - حل كردن در آب یا چاى و نوشیدن آن
عوارض :
- مغز: وابستگى (اعتیاد)، بیخوابى هنگام شب، خواب الودگى در طى روز
– تغییرات شخصیتی:
۱-كاهش علائق و انگیزهها
۲-كاهش احساس مسئولیت
۳-كاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
۴-افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد
- گوارش: تهوع و استفراغ، كاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، كاهش فعالیت روده ها و یبوست مزمن، بی اشتهایى و كاهش وزن، سوء تغذیه، خشكى دهان، اختلال در كبد
- پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، كهیر
– بیضه و تخمدان: كاهش توان و میل جنسی، بهم خوردن دوره هاى قاعدگى در زنان
– تضعیف دفاع بدن علیه بیماریها: بی حسى و عدم تعادل بدنی، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمك چشم
شیره تریاك:
پس از تیغ زدن گرز خشخاش، ماده اى شیرى رنگ از آن خارج می شود كه به آن شیره تریاك گویند. این شیره در مجاورت هوا تیره شده به رنگ قهوه اى تبدیل می گردد.
