حقوق
پزشکی قانونی
تریاک (OPIUM)
قدیمى ترین و مشهورترین ماده مخدر است که از گیاه خشخاش به دست می آید. این گیاه حدود ۲۵۰۰ ســــال قبل در منطقه مدیترانه کشت مى شده است. سابقه این گیاه را تا ۵۰۰۰ سال قـــــــبــل هم ذکر می کنند. از آثارى که از سومریها باقـــى مانده اســــت، چــنین بــر می آید، آنها این ماده را استعمال می کرده اند و با آن گیاه شادى بخش می گفتند. در نوشته هاى هومر از تریاک نام برده شده است.
شکل ظاهرى :
تریاک شیره منعقد شده تخمدان کال بوته خشخاش است که از نظر علمى به پاپاور معروف است. تریاک آماده مصرف، ماده اى است خمیرى به رنگ قهوهاى که بر حسب نوع و منطقه کشت خشخاش و آب و هواى منطقه پرورش از قهوهاى روشن تا تیره وجود دارد نامهاى دیگر آن افیون، اپیوم و تریاق می باشد.
الکالویید :
تریاک داراى ترکیبات بسیارى است که تاکنون ۲۵ نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترین آلکالوییدهاى تریاک عبارتند از مرفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین.
نحوه مصرف :
- تدخین به وسیله وافور و یا با وسیلى مانند آن مثل قلیان، قلقلی، سیخ و سنگ
– استفاده به صورت قرص - حل کردن در آب یا چاى و نوشیدن آن
عوارض :
- مغز: وابستگى (اعتیاد)، بیخوابى هنگام شب، خواب الودگى در طى روز
– تغییرات شخصیتی:
۱-کاهش علائق و انگیزهها
۲-کاهش احساس مسئولیت
۳-کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
۴-افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد
- گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، کاهش فعالیت روده ها و یبوست مزمن، بی اشتهایى و کاهش وزن، سوء تغذیه، خشکى دهان، اختلال در کبد
- پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر
– بیضه و تخمدان: کاهش توان و میل جنسی، بهم خوردن دوره هاى قاعدگى در زنان
– تضعیف دفاع بدن علیه بیماریها: بی حسى و عدم تعادل بدنی، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمک چشم
شیره تریاک:
پس از تیغ زدن گرز خشخاش، ماده اى شیرى رنگ از آن خارج می شود که به آن شیره تریاک گویند. این شیره در مجاورت هوا تیره شده به رنگ قهوه اى تبدیل می گردد.
