قرار سقوط دعوا چیست – قرار سقوط دعوا در مواردی صادر می شود که دعوا پیش از صدور حکم زایل شود. بنابراین در تمام مواردی که حق اصلی زایل می شود، نظر به زوال دعوا، دادگاه باید قرار سقوط دعوا را صادر نماید، صرف نظر از اینکه زوال حق ارادی باشد (مانند اینکه داین از حق خود به اختیار صرف نظر نماید) و یا قهری باشد (مانند اینکه صفت ذی حق و شخصی که حق علیه اوست در شخص واحد جمع شود؛ برای مثال پدری از تنها فرزند خود بستانکار است که با فوت پدر صفت دائن و مدیون در فرزند جمع می شود). در مواری استثنایی با فوت هریک از اصحاب دعوا حق اصلی زایل می گردد (فوت همسر در دعوای تمکین).
در تمام مواردی که حق اصلی پیش از صدور حکم زایل می شود دعوا نیز زایل یا ساقط می شود و دادگاه باید قرار سقوط دعوا صادر کند. البته باید توجه نمود که قانونگذار در قانون آیین دادرسی مدنی قرار سقوط دعوا را تنها در موردی پیش بینی نموده که خواهان از دعوای خود به کلی صرف نظر می نماید (ماده 107 قانون مذکور). در عین حال صدور قرار سقوط دعوا در موارد مزبور و موارد مشابه نیز مناسب ترین رایی است که دادگاه باید صادر نماید.
بیشتر بدانید:
قرار سقوط دعوا چیست – در خصوص تنها مورد سقوط دعوا در قانون آیین دادرسی مدنی باید گفت که به موجب بند ج ماده ۱۰۷ ق . ج . هرگاه خواهان پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا ، دعوای خود را مسترد نماید، اگر خوانده راضی باشد دادگاه قرار رد دعوا صادر می کند. خوانده معمولا در صورتی با استرداد دعوا موافقت می نماید و از این راه به خواهان اجازه می دهد از مبارزه ای که خود شروع کرده بدون گزند جدی ( محکومیت ماهوی ) خارج شود که او ( خوانده) نیز دست کم به اندازه خواهان از نتیجه دادرسی و محکومیت خود نگران باشد؛ اما هرگاه خوانده نگرانی مزبور را نداشته و امید به شکست رقیب داشته باشد معمولا با استرداد موافقت نمی نماید. در چنین صورتی دو راه برای خواهان وجود دارد: یا دعوا را ادامه داده و منتظر نتیجه آن شود یا از دعوای خود به کلی صرف نظر نماید که در این صورت دادگاه قرار سقوط دعوا صادر خواهد کرد. ( بند ج ماده ۱۰۷ ق . ج ). پس در این حالت قرار سقوط دعوا تنها در صورتی باید صادر شود که خواهان از دعوای خود به کلی چشم پوشی کند؛ زیرا از یک سو هرگاه پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا، خواهان استرداد دعوای خود را اعلام کند و خوانده رضایت خود را اعلام نماید قرار رد دعوا صادر می شود و اگر خوانده موافقت خود را اعلام نکند دادگاه باید به رسیدگی ادامه دهد مگر خواهان از دعوای خود به کلی چشم پوشی نماید که در این صورت قرار سقوط دعوا صادر می شود. با قرار سقوط دعوا چون دعوا به معنای اخص (حق مراجعه به مراجع صالح) ساقط می شود، خطیرترین وضعیت برای خواهان به وجود می آید زیرا در صورت قطعیت، نه تنها سند شکست او در دعواست بلکه از این حیث همان اعتباری را دارد که احکام دارند یعنی اقامه دوباره آن دعوا نیز برای او بی حاصل است.
تشکر میکنم استفاده کردم