شیوه پذیرش موکل توسط وکیل – فردی با مشتی کاغذ در دست و ده ها برابر آن مطلب در ذهن به دفترتان می آید. او چنین می پندارد که حق یا حقوقی دارد که ضایع شده است یا به او نمی دهند. توجه داشته باشید که این مسئله برای این فرد از تمام مسائل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور بلکه دنیا مهمتر است. او بیان مشکل خود را با تشریح ریشه های خیلی بعید و دور آن آغاز خواهد کرد. مثلا اگر خانه ای را با سند عادی (مبایعه نامه) خریده است و اینک فروشنده حاضر به تنظیم سند رسمی و تحویل خانه نیست و برای احقاق حق در این خصوص نیاز به وکیل دارد، داستان را از مهاجرت پدرش از شهرستان به شهر شما در زمان طفولیت او شروع می کند. دوران مستاجریشان و سختی های آن را شرح می دهد. به خانه خریدن پدرش می رسد و بعد وفات او که باعث می شود پولی به او به ارث برسد که با آن آپارتمان کوچکی بخرد و بعد استخدامش در بانک و توضیح اینکه بانک به کارمندان هرچند سال یک بار وام مسکن می دهد و او چندبار از این وام استفاده و خانه اش را تبدیل به احسن کرده اما این بار به این مشکل برخورده است.
بیشتر بدانید:
شما باید با شکیبایی همه اینها را بشنوید و در حقیقت گوش کنید چون درست است که این مطالب با اصل دعوی ارتباط ندارند اما ممکن است از گفته های این فرد به این نتیجه برسید که او موکل مطلوب شما نیست. مثلا فرد پر توقع، پر مدعا و یا از نظر مالی بد حساب است و امثال اینها. نتیجه این می شود که به بهانه های مختلف از پذیرش کارش خودداری کنید.
شیوه پذیرش موکل توسط وکیل – بعد از اینکه این شخص مقدمات و حواشی مطلبش را گفت مدارک و مستندات او را بررسی و سوالات لازم را از او خواهید کرد. هدف از این پرسش ها و بررسی ها رسیدن به دو پاسخ اصلی است: اول اینکه این فرد اصلا حقی دارد یا نه؟ دوم با فرض اینکه حقی داشته باشد آیا دلایل او برای طراح دعوی و وصول به حق کافی است یا نه؟
توجه داشته باشید نتیجه این بررسی و درصد پیشرفت کار نباید عیناً به موکل گفته شود. زیرا به دلایلی که اگر وکیل حرفه ای باشید یا بشوید، خوب می دانید یا خواهید دانست وجود حق مسلم و قوت ادله لزوماً به احقاق حق منجر نمی شود. بنابراین آنچه به این فرد خواهید گفت ابتدا این است که «هیچ قولی نمی دهم» و بعد اینکه «دعوای شما از نظر من قابل پذیرش و طرح است».
در جواب موکلی که ممکن است مصراً خواهان تعیین درصد پیشرفت کار باشد خواهید گفت: «اینکه گفتم دعوای شما از نظر من قابل پذیرش و طرح است یعنی اینکه درصد احتمال پیشرفت از دیدگاه من قابل قبول است اما پیش بینی خود را به شما نخواهم گفت. شما می توانید قبول کنید یا به وکیل دیگری مراجعه کنید».
البته توصیه می شود که اگر احتمال پیشرفت دعوایی را کمتر از هشتاد درصد می دانید آن را نپذیرید. به ویژه به احتمالاتی از این قبیل که ممکن است ضمن دعوا اتفاقی بیفتد و علی رغم ضعف ادله چیزی حل شود به هیچ وجه دل نبندید. علی الخصوص هرگز این سخن موکل را که «طرف آدم متدینی است و اگر او را قسم بدهند دروغ نخواهد گفت» باور نکنید و نپذیرید. زیرا وقتی مسائل مالی مطرح می شود متاسفانه آدم ها به راحتی دروغ می گویند و قسم دروغ یاد می کنند.اگر پاسخ به دو سوال پیشین مثبت بود آنگاه صورت جلسه پذیرش دعوا را با ایشان تنظیم کنید.
